🌎 5 περίεργες συνήθειες γονιών σε άλλες χώρες

Η γονεϊκότητα, όπως και η κουλτούρα χτίζεται με τις συνήθειες, την παιδεία και τις αρχές μας. Ανάλογα την χώρα που μεγαλώνει ένα παιδί, όλα αυτά διαφέρουν, καθώς διαφέρει η νοοτροπία και οι αντιλήψεις των γονέων και των εκπαιδευτικών.

Ας δούμε λοιπόν μερικές συνήθειες από άλλες χώρες, οι οποίες μπορεί να μοιάζουν περίεργες σε εμάς και ξένες.

1. Ιαπωνία: Η ανεξαρτησία ξεκινά από το δημοτικό

Στην Ιαπωνία, τα παιδιά από 6-7 ετών πηγαίνουν μόνα τους στο σχολείο, διασχίζοντας δρόμους, χρησιμοποιώντας το μετρό, περνώντας μέσα από πόλεις με εκατομμύρια ανθρώπους. Οι γονείς έχουν μάθει να εμπιστεύονται τον εαυτό τους και το κοινωνικό σύστημα τα προστατεύει. Για αυτούς η ανεξαρτησία και η αυτονομία δεν χτίζονται απότομα στα 18. Επιδιώκουν να υπάρχει μία ομαλή μετάβαση. Είναι κάτι που μαθαίνεται σταδιακά, αν το περιβάλλον την υποστηρίζει.

2. Σουηδία: Βόλτα στο χιόνι για ύπνο στο καρότσι

Οι Σουηδοί και γενικά οι Σκανδιναβοί αφήνουν τα βρέφη να κοιμούνται έξω, στο καρότσι, ακόμα και με θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν. Με την κατάλληλη ενδυμασία φυσικά και σε ένα ζεστό υπνόσακο.
Υποστηρίζουν ότι το κρύο δεν είναι αρρώστια και η επαφή με τη φύση θεωρείται κομμάτι της καθημερινής ζωής. Το ανοσοποιητικό ενισχύεται και το παιδί χαλαρώνει. 

3. Γαλλία: Το παιδί κάθεται στο τραπέζι, τρώει ό,τι και οι μεγάλοι

Στη Γαλλία, τα παιδιά συνήθως τρώνε τα ίδια φαγητά με τους ενήλικες, χωρίς να υπάρχει ξεχωριστό παιδικό μενού. Αυτό σημαίνει ότι μαθαίνουν από μικρή ηλικία να εκτιμούν διάφορες γεύσεις και υφές. Τα γεύματα είναι ισορροπημένα, με έμφαση σε φρέσκα και εποχικά υλικά, μικρές μερίδες και χωρίς υπερβολές σε γλυκά ή επεξεργασμένα τρόφιμα.
Οι γονείς ενθαρρύνουν τα παιδιά να δοκιμάζουν από όλα και να τρώνε αργά, απολαμβάνοντας το φαγητό, κάτι που προάγει τη σωστή διατροφική συμπεριφορά.
Στα σχολεία, τα παιδιά τρώνε συχνά γεύματα που μοιάζουν με αυτά των ενηλίκων.

4. Κένυα: Το παιδί ανήκει στην κοινότητα

Σε πολλές περιοχές της Αφρικής, δεν είναι μόνο οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά. Την ανατροφή των παιδιών την αναλαμβάνει όλη η κοινότητα. Οι θείοι, οι γιαγιάδες, οι γείτονες, ακόμα και τα μεγαλύτερα αδέλφια. Κανείς δεν αισθάνεται μόνος. Το να είναι όλοι μαζί είναι τρόπος ζωής για αυτούς.

5. Ινδία: Οι γονείς χρησιμοποιούν μαντζούνια για την ανάπτυξη των παιδιών 

Στην Ινδία, πολλοί γονείς ακολουθούν παραδοσιακές πρακτικές δίνοντας από μικρή ηλικία στα παιδιά τους φυτικά μείγματα και μαντζούνια, βασισμένα στην αρχαία Αγιουρβέδα. Πιστεύουν ότι αυτά τα φυσικά “φάρμακα” ενισχύουν την ανάπτυξη, τη μνήμη και την υγεία των παιδιών. Παράλληλα, υπάρχει συχνά αυστηρό πρόγραμμα ύπνου και διατροφής, με στόχο τη σκληραγώγηση και την πειθαρχία. Αυτές οι πρακτικές είναι βαθιά ριζωμένες στην παράδοση, αλλά προκαλούν και συζητήσεις για το πόσο ασφαλείς και αποτελεσματικές είναι.

Μαθαίνοντας για αυτές τις συνήθειες που έχουν σε άλλες χώρες, ίσως σκεφτούμε  ότι δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι στην ανατροφή των παιδιών μας. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Κάθε χώρα έχει διαφορετική νοοτροπία. Ίσως, αν ήμασταν ανοιχτοί να δοκιμάσουμε καινούριες μεθόδους και συνήθειες να είχε θετικό αποτέλεσμα στην καθημερινότητά μας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συγκρίνουμε ή ότι κάνουμε κάτι λάθος, απλά να δεχτούμε πως είμαστε, για παράδειγμα, πιο δύσπιστοι να αφήσουμε το παιδί να κάνει κάτι μόνο του. Ίσως πάλι, έχουμε την τρυφερότητα, τη φροντίδα και την αφοσίωση στο μέγιστο.

Το ζήτημα είναι να παρατηρούμε και να κρατάμε ό,τι ταιριάζει σε εμάς.

Πηγές:

• France24, άρθρο για τη διατροφή των παιδιών στη Γαλλία

• The Guardian, άρθρο για την αυτονομία των παιδιών στην Ιαπωνία

• BBC, άρθρο για τη συλλογική ανατροφή παιδιών στην Κένυα

• Healthline, άρθρο για τις παραδοσιακές πρακτικές γονεϊκότητας στην Ινδία